Interview: Jaydene en haar man Sebastiaan zijn puppypleeggezin voor KNGF geleidehonden

Interview: Jaydene en haar man Sebastiaan zijn puppypleeggezin voor KNGF geleidehonden

Al geruime tijd spaar ik mee aan de ‘plastic doppen’ inzamelingsactie van KNGF geleidehonden. Deze doppen verkoopt KNGF per kilo voor recycle doeleinden en met de opbrengst kunnen er meer geleidehonden opgeleid worden. Een prachtig doel dus! (Onderaan het interview vertel ik jullie hier meer over). Ik vond het tijd voor meer verdieping, want willen we niet allemaal weten hoe zo’n lief pupje zo’n bijzondere begeleider wordt? Wat is de rol van een puppypleeggezin en hoe word zo’n pup klaargestoomd voor de hondenschool? Lees hieronder ons interview met Jaydene, zij en haar man Sebastiaan zijn puppypleeggezin voor KNGF en wil ons graag vertellen hoe zij hun rol als puppypleeggezin ervaren.

Hoe kwamen jullie voor het eerste in contact met KNGF geleidehonden?
Op de basisschool heb ik eens een spreekbeurt gedaan over het leven met een visuele beperking, ik denk dat ik toen voor het eerst over KNGF Geleidehonden leerde. Eerlijk gezegd kan ik mij het precieze moment niet herinneren, ik weet niet beter dan dat ik KNGF Geleidehonden ken.

Wat deed jullie besluiten om een puppypleeggezin te worden?
Het was een samenloop van omstandigheden. Mijn man Sebastiaan en ik zijn beide met honden opgegroeid en ook echte liefhebbers. Al een tijdje knaagde het om toch weer een hond in huis te halen, vooral bij mij. Mijn man wilde wel, maar zag toch vooral één groot praktisch bezwaar: zo’n hond wordt een jaar of tien, een tijdstermijn die wij helemaal niet konden overzien. Tegelijkertijd was ik op zoek naar een manier om iets zinvols te kunnen toevoegen in de maatschappij. Ik weet nog goed wanneer dat kwartje viel. Het was Pasen 2017, we zouden bij mijn ouders blijven eten. Vlak daarvoor maakten mijn man en ik een wandeling door het bos.
Ik zei nog: “Heerlijk hè, dit? Hoe leuk zou het zijn als er een hond mee zou lopen!” Die gedachte liet me die dag niet meer los. Iedereen om mij heen was druk in gesprek, maar ik kon alleen maar aan die hond denken.
Er moest toch een manier zijn? En toen plots had ik hem! “Wat nou als we een pup voor KNGF Geleidehonden gaan opvoeden?!

Moesten jullie daar eerst zelf een training voor doen?
Puppypleeggezinnen worden door KNGF Geleidehonden van begin tot eind zelf begeleid. Wij hadden al wat ervaring met honden, maar zelfs dat is niet nodig. Via een e-learningprogramma van KNGF Geleidehonden zelf hebben we een hoop theoretische basiskennis gehad, van de ophaaldag tot aan het afscheid. Dat gaf ons al een mooi overzicht over het jaar, zo wisten we wat ons te wachten stond.
Het échte werk is natuurlijk de praktijk, en dat leer je al doende. Er komt elke paar weken een instructrice van KNGF Geleidehonden langs om ons hierbij te begeleiden. De eerste periode kwam zij aan huis, toen Zowie er klaar voor was, spraken we op een groot treinstation af.
Tussen de afspraken door is er ook 24/7 een telefonische helpdesk beschikbaar. En dan zijn er ook nog al onze collega-puppypleeggezinnen. Eigenlijk één grote familie, iedereen staat voor elkaar klaar.
Kortom: we hebben geen puppycursus moeten volgen, maar er is aan alle kant hulp zat!

Is Zowie de eerste geleidehond die jullie opleiden?
Ja, dat klopt.

Waar moet je rekening mee houden wanneer je een geleidehond opvoed en hoe ziet zo’n training er een beetje uit?
Ons doel als puppypleeggezin is Zowie opvoeden tot stabiele en vrolijke volwassen hond. Voor een heel groot gedeelte werkt dat net als bij andere honden: ze moest zindelijk gemaakt worden, commando’s leren als “zit”, “blijf” en “naast en manieren in huis leren. Toch doen we al die dingen met het uiteindelijk doel in ons achterhoofd. Dat is dan ook meteen waar je het meest rekening mee moet houden: de uiteindelijke baas van Zowie is (waarschijnlijk) blind. Vanaf dag één zijn we haar daar al op aan het voorbereiden. Misschien wel het meest opvallende hierin is de goot-training. De meeste hondenbazen laten hun viervoeter uit op een gras- of hondenveldje. Voor een blinde is dat een stuk lastiger. Er is niet altijd gras in de buurt en is het er wel … tja, zie het dan maar te vinden. De goot (de grens tussen stoep en straat) is wel altijd dichtbij. Wij leren Zowie dan ook dat ze daar haar behoefte moet doen. De eerste tijd vergt dat een hoop geduld en uithoudingsvermogen, het liefst plassen honden op een zachte ondergrond. Toen Zowie het eindelijk door had en ook uit zichzelf in de goot ging zitten, heb ik een vreugdesprongetje gemaakt!

Nog voordat de hond helemaal zindelijk is, begint het echte werk. We nemen Zowie zoveel mogelijk mee in ons eigen leven en zijn dus ook altijd bezig met opvoeden en trainen. Het zijn van een puppypleeggezin is wat dat betreft een 24/7 baan. Zo gaat ze bijvoorbeeld mee op visite, naar de dokter, de kermis en restaurants. Het is de bedoeling dat ze bekend is met zo veel mogelijk situaties waar ze later als geleidehond ook mee te maken krijgt. Het openbaar vervoer is daarin een erg belangrijke, ik ga regelmatig naar grote treinstations om met Zowie te kunnen oefenen. Blinde mensen reizen over het algemeen vooral met het openbaar vervoer. Voor een hond is dat een hele onderneming. Het heeft een hoop tijd gekost voor Zowie gewend was aan de harde geluiden van een trein die voorbijraast. Dat is stap één: als kleine pup op jouw arm vertrouwd raken met de omgeving. Toen Zowie eenmaal op haar gemak was, konden we haar leren hoe ze zich moet gedragen in al die verschillende situaties.

Tenslotte, wat je misschien niet direct zou verwachten, maar wat toch ook heel erg belangrijk is voor een geleidehond: leren loslopen. De honden van KNGF Geleidehonden moeten als pups, maar ook als ze later aan het werk zijn, met regelmaat los kunnen. Dan mogen ze snuffelen, rennen,spelen, kortom: gewoon even hond zijn. Dat is erg belangrijk als tegenhanger van hun zware taak. Tegelijkertijd is het ook iets waar veel mis kan gaan. Een geleidehond die in de lunchpauze van de baas de baggersloot in springt? Niet handig. Of een geleidehond die niet komt als de baas roept, waardoor de blinde baas met een taststok het park of bos af moet zoeken? Ook niet handig. Het is dus nodig om dit veel te oefenen, vooral dat terugkomen op het commando “hier” of een fluitsignaal. Bij dat terugkomen is het ook weer van belang om in het achterhoofd te houden dat de uiteindelijke baas van Zowie blind is. Dan is het heel prettig als de hond niet alleen komt, maar zich ook fysiek meldt. Zowie doet dit door met haar neus tegen onze hand te tikken. Dat doet ze als we haar roepen, maar zo komt ze tussen het spelen door ook heel vaak uit zichzelf even “hoi” zeggen.

Hoe lang blijft een geleidehond ongeveer bij je?
Ongeveer een jaar. De hond komt als kleine pup van 7,5 week bij je in huis en gaat over het algemeen naar school als hij tussen de veertien en zestien maanden is. Zowie is nu bijna veertien maanden maanden en heeft net haar stadsevaluatie achter de rug. Dat kun je zien als een praktijkexamen, bedoeld om te kijken of de hond klaar is voor school. Zowie mocht een rondje in Den Haag lopen zoals we dat altijd doen, maar dan alleen met de instructrice. Ik zat op een terrasje te wachten. Er wordt tijdens zo’n evaluatie naar allerlei dingen gekeken: werkt de hond graag, luistert hij naar de commando’s, is hij snel afgeleid? Etc.

Het mooie hieraan is dat er naar de individuele hond gekeken wordt. De ene kan al heel vroeg naar school, over Zowie is besloten dat ze nog wat langer bij ons mag blijven. Ze deed heel veel goed, maar is toch nog iets te onzeker in haar werk. Voor haar is veertien maanden dus te vroeg om naar school te gaan. We gaan de komende tijd flink oefenen en over zes weken heeft ze een volgende kans. Hebben we haar ook nog bij ons met Kerst, wat een cadeautje!

Vinden jullie het niet erg moeilijk om je te hechten aaneen hond wanneer je weet dat je ook weer afscheid moet nemen op een zeker moment?
Het hechten is een makkie! Dat gaat helemaal vanzelf. Wees nou eerlijk: wie zou er niet verliefd worden op zo’n klein, zwart, kwispelend pupje?

Het moeilijkste zit toch wel in het loslaten aan het einde van het jaar. Nu we een eerste stadsevaluatie gehad hebben, komt dit moment voor ons toch echt wel dichterbij. Het is een heel dubbel gevoel. Aan de ene kant gaan we onze Zowie énorm missen. Het is zo’n geweldig hondje en ze is helemaal deel van ons thuis geworden. Niet alleen wij, ook al onze familie en vrienden zijn dol op haar. Voor hen is Zowie bijna een normale huishond, ze zien haar vooral in de situaties dat ze lekker mag spelen en knuffelen. Voor mijn man geldt dat tot op zekere hoogte ook. Hij vindt het heerlijk om met Zowie in het bos te wandelen, ik ben veel actiever bezig met het socialiseren voor haar toekomstige werk. Dat is dan ook meteen de andere kant van het afscheid: het is zo gaaf als het straks gelukt is! Mijn hart stroom over van trots als mijn Zowie, die ik als iniemienie klein pupje in mijn armen gedrukt kreeg een jaar geleden, straks klaar is voor zo’n grote, belangrijke taak!

Nadat een hond geplaatst is, is er dan de mogelijkheid om de hond nog eens te zien of contact te houden met degene waar de hond geplaatst is?
Ja, met een beetje geluk is die mogelijkheid er. KNGF Geleidehonden begeleidt ons als puppypleeggezin, maar natuurlijk ook de uiteindelijke geleidehondengebruikers. Tijdens die begeleiding wordt het belang van ons werk uitgelegd en wordt de nieuwe baas van de hond aangemoedigd contact te leggen met het puppypleeggezin. Sommigen doen dit liever niet, anderen vinden het geweldig om alle puppy-verhalen over hun geleidehond te horen. De geleidehondengebruiker en de hond krijgen eerst zes maanden de tijd om elkaar goed te leren kennen en een team te worden. Daarna is afspreken zeker mogelijk. Het is afwachten hoe de baas van Zowie er straks over zal denken.

Denken jullie dat jullie na Zowie nog een hond zouden willen opleiden?
Zeker wel! We zijn er alleen nog niet helemaal over uit of dat ook komend jaar weer goed in ons leven past. Als ik deze twijfels met mijn instructrice bespreek, zegt ze altijd: “KNGF is er al tachtig jaar en ik hoop dat we er ook nog wel even blijven!

Wat zouden jullie willen meegeven aan mensen die erover nadenken mee te werken als geleidehondenpleeggezin?
Het spreekt voor zich dat KNGF Geleidehonden een bijzonder goed doel is en dat ik trots ben mijn bijdrage te kunnen leveren! Ik zou willen dat ik daarnaast ook kon overbrengen hoeveel mijn man en ik persoonlijk aan dit afgelopen jaar met Zowie hebben gehad. Het is gek om te zeggen, maar ik heb een hoop (over mijzelf) door haar geleerd. Ze heeft ons leven op zoveel vlakken verrijkt. Waar ik eerder onder een deken kroop als ik ook maar een druppel regen zag, heb ik nu alle vier de seizoenen leren waarderen. Ze heeft gezorgd voor mooie ontmoetingen, goede gesprekken en zelfs vriendschappen. Zowie heeft zoveel extra liefde met zich meegebracht!

Ik hoop dat iedereen die de tijd, energie en liefde overheeft om ditzelfde avontuur aan te gaan dit ook zo mag beleven als wij.

Wauw.. wij zijn helemaal onder de indruk van Jaydene en Sebastiaan! Het is toch prachtig om hulpbehoevende mensen op deze manier te kunnen helpen! Zou jij ook puppypleegouder/gezin willen worden? Kijk vooral even op de website van KNGF! Past het zorgen van een pup niet in jouw leven maar wil je wel helpen?
Dan kun je bijvoorbeeld plasticdoppen (van melkpakken/frisdrank etc) sparen.
KNGF krijgt daar per kilo geld voor en daar kunnen weer honden van opgeleid worden! De doppen worden ook nog eens gerecycled dus deze actie is ook nog eens goed voor het milieu!
Hoe mooi is dat! Wil je meer weten over deze actie, lees dan snel verder via DEZE LINK! 
En kijk nog even naar de prachtige foto hieronder van Zowie, met een stel ingezamelde doppen die Jaydene speciaal voor ons maakte! Dankjewel Jaydene! 

Vind je het leuk om KNGF geleidehond Zowie te volgen op Instagram? Klik dan HIER!